ala / alâ / âlâ / علاء / على

• Yükseklik. Büyüklük. şeref. şan.

• İtl. İtalyancadan gelen tabirlerin başında bulunup (usulünce, tarzında) manasını ifade eder. Meselâ: Alaturka: Türk tarzında gibi.

• Kirleten, kirli yapan. (Farsça)

• Bahşişler. Lütuflar. Nimetler. İhsanlar.

• Gr:Arabçada harf-i cerdir. Buna isim diyen de olmuştur. Müteaddit mâna ile kelimenin başına getirilir; manevî istilâ ve tefevvuk bildirmek için ekseriyâ mecrurunu istilaya delâlet eder. Bazan mecrurunun mukabiline müstâli olur. (maa) gibi müsahabet için gelir. (lâm) gibi tâlil için olur. Müc

• Üst, üzere.

• En üstün.

• En yüce, daha iyi, pek iyi.

• Yücelik, şeref. (Arapça)

• Üst, üstü, üzeri. (Arapça)